Daar sta ik dan. Haren fris gewassen, goeie krul d’r in. Shirt, broek en sneakers ton-sur-ton.
Zo op het eerste gezicht staat niets een leuke avond in de weg.
En toch moet ik nee zeggen tegen het vooruitzicht van een koele gin-tonic op het terras. Met De Leukste nog wel. Ik zoek wanhopig naar een verklaring voor mijn weigering. Maar nog voordat mijn brein een goeie smoes tevoorschijn tovert, zegt hij het zelf al.
‘Ik zie het al. Nee, dat kan ook niet. Misschien moet je ze even uit doen.’
Een lichtvale jeans, enkelhoogte. Shirt en sneakers in een zelfde pasteltint. Niet zomaar sneakers, maar de nieuwe die ik voor Moederdag kreeg. Prima outfit, niks meer aan doen. Ik snap zelf ook niet wat me bezielt. Zelfs de groene kerstmannetjes op mijn rode sokken kijken beschamend weg.
Sokkenleed
Een prachtige avond in mei. En ik draag rode sokken met groene kerstmannen. Zijn tip om ze uit te doen is geen overbodige. De sokken zorgen er voor dat ik ongetwijfeld de fashiontest op een overvol terras niet zal doorstaan. Starende blikken, gefluister, misschien zelfs wel een subtiele knik van de ene gast naar de ander. Kijk dan! Daar kan zelfs het nieuwste model Airforce niets aan veranderen.
Ik kan ze niet uitdoen. Ik zou zonder sokken aan het eind van de avond zeker weten terug naar huis strompelen, de nieuwe sneakers zijn model basketbal. En daar moet je nu eenmaal sokken in dragen als je het vel op je enkels heel wilt houden.
‘Suus, loop gewoon even naar boven en doe andere sokken aan’. Ik hoor een lichte irritatie in zijn stem. ‘Of beter, gooi ze gewoon weg. Waarom zou je überhaupt sokken met kerstmannen dragen?’ Terwijl hij dit vraagt zie ik een beginnende twijfel opkomen. ‘Of heb ík die ooit van de kinderen gekregen?’ Dat is een mogelijkheid. Net zoals een gelamineerde stropdas met elastiek en een handafdruk in een homp klei.
De sokkenmand
Geen idee waarom er sokken met kerstmannen in onze sokkenmand liggen. Er liggen wel meer dingen in onze sokkenmand die daar niet horen. Een rol wc-papier, want de toiletrolhouder hangt net iets te ver van het toilet. Een handig pak met natte doekjes. Een Suske en Wiske, voor degenen onder ons die er de tijd voor nemen. En sokken dus. Heel veel sokken.
Wij zijn met z’n vijven thuis. En allemaal dragen we sokken. De drie heren delen hun sokken, doorgaans wit of zwart. Mijn dochter en ik geven de voorkeur aan wat meer kleur, maar wel hetzelfde model. Laag op de enkels, randje net boven de bovenkant van de sneaker uit.
Sokken zijn gemeengoed bij ons thuis. Daarom liggen ze ook allemaal in dezelfde mand. Over het algemeen kopen we altijd dezelfde, lekker makkelijk. Geen gezeur wie nou wiens sokken heeft gejat. Soms liggen er sokken die ik niet herken. Dan is er iemand blijven slapen die sokken heeft achtergelaten. Laatst vond ik zelfs sokken van mijn ex in onze sokkenmand. Klinkt discutabel, maar is het niet. Onze zoon sleept regelmatig spullen mee van zijn ene naar zijn andere verblijfplaats. Blijkbaar hebben ze daar ook een sokkenmand.
Tijdelijk geen wederhelft
Er liggen ook veel eenlingen in de mand. Dat de wasmachine regelmatig sokken opslurpt is bekend. Ik vraag me altijd wel af waar die sokken dan blijven? De een zegt dat de sokken verpulveren, de ander dat ze gewoon op de bodem blijven liggen. Beide vind ik een raar idee.
De eenlingen. Als ik er 1 tussen het wasgoed vind, weet ik best dat ik hem weg moet gooien. De kans dat nummer twee ooit nog gevonden wordt is klein. Toch kan ik sommige eenlingen weer verenigen tegen de tijd dat de kinderen verplicht hun kamer moeten opruimen. Daarom heb ik een mandje waar ik de eenlingen in bewaar. Als een soort tijdelijke opslag.
Overigens ben ik wel de enige die dat mandje gebruikt. De rest van mijn huisgenoten gooit de eenlingen gewoon terug in de sokkenmand. Ik verdenk De Leukste, want geen kind in ons gezin heeft ooit een was aangezet laat staan hem er weer uit gehaald.
Ander model
Maar dan wisselt dus het model van je sneaker. Omdat het een verrassing is, ben je er niet op voorbereid. En dat kleine sneakersokje heeft ineens geen enkel nut meer. Het is te kort geworden en de randjes snijden. Blote voeten is geen optie. Ook niet in lage sneakers. Wel eens een sneaker geroken waar je met je blote voeten in hebt gelopen? Dat doe je maar 1 keer.
En omdat ik een bij een paar nieuwe schoenen reageer als een klein kind, wil ik mijn net verworven schat gelijk aan. Ook als er geen geschikte sokken zijn. Dan maar kerstmannetjes op een mooie meiavond. Die gin-tonic drink ik wel een andere keer.