Ik hou van Tim Daalderop. Met heel mijn hart. Dat wil zeggen, mijn copywritershart. Mijn echte hart was al vergeven lang voordat Tim in beeld kwam.
Ik moet wel even een kanttekening plaatsen bij mijn liefde voor Tim. Ik hou van de papieren Tim. De echte heb ik nog nooit ontmoet. Al zou ik dat best willen.
De ontmoeting
Tim is in mijn leven gekomen toen ik een functie als storyteller accepteerde. Niet echt bekend met het concept storytelling absorbeerde ik als een dolle alle zin en onzin die er over geschreven is.
Ik ben opgegroeid in een gezin waar iedereen gemakkelijk praat maar ik was bang dat die skills me niet verder dan de eerste week zouden brengen. Verhaaltjes vertellen à la, ze op papier krijgen en ook nog geloofwaardig overkomen vroeg om wat voorbereiding.
In die hele brij aan informatie die ik mijn mailbox binnen liet stromen, viel er al snel 1 bericht op. Juist, dat van Tim. En dat kwam in eerste instantie door het design van zijn nieuwsbrief.
Ik hou van eenvoud, ben een fan van zwart-wit fotografie en een vleugje retro kan mij ook wel bekoren. En het állerbeste in die eenvoud; af een toe een rode zin tussen de zwarte. Ik hou daar van. De nieuwsbrief van Tim had alles.
Ik geloof je, Tim
Hij heeft daar goed over nagedacht. Dat is wat hij doet. Tim inspireert, informeert en weet te raken. Krijg je bij die zin ook het gevoel dat je maag zich omdraait? Ik wel. Want de termen inspireren, informeren, kennis delen en waardevol zijn vliegen je om de oren in het land der marketeers.
Niet dat het niet klopt. Het klopt wel degelijk. Zonder een goed verhaal trek je de aandacht van je klant niet. Of misschien heel even, maar ben je hem binnen no-time weer kwijt. Een goed verhaal verkoopt. En het is al vele malen bewezen dat wanneer je die hele inspiratieriedel toepast, je bereik en uiteindelijk de conversie stijgt. Maar het begint een beetje suf te worden.
En daar is Tim. Tuurlijk past hij alle technieken toe, hij is er zelfs een meester in. Alleen bij hem lijkt het niet zo. Het lijkt of Tim gewoon wat uit de losse pols vertelt, daar wat goede tips bij geeft, toevallig een mooi beeld op de plank had liggen en dat samen is zijn Brief van de Maand.
En dat vind ik top. Want ik gelóóf Tim. En geloof is vertrouwen.
Ik gluur meestal even tussen de artikelen van Tim als ik ergens over twijfel. Sterker nog, ik denk ook wel eens: ‘hoe zou Tim dat doen?’
Sterke titels
En zo komt het dat de titel van deze blog is zoals hij is. Want voor dit stuk heb ik uiteraard ook even gegrasduind tussen de artikelen van Tim. En zo vond ik zijn tips voor het schrijven van een supersterke titel. Welke ingrediënten je daar voor nodig hebt. En dan niet de geijkte die we inmiddels allemaal kennen:
- 10 tips om…
- Het geheim van…
- 3 manieren om…
Een sterke titel maakt nieuwsgierig en weet emotioneel te raken. Mijn titel maakt nieuwsgierig, dat durf ik wel te beweren. En omdat ik hem als vraag heb geformuleerd, wakkert hij die nieuwsgierigheid nog wat aan. Want je bent benieuwd of je een antwoord krijgt.
Of hij raakt, is subjectief. Maar ik denk dat we allemaal wel eens hebben gedacht verliefd te zijn op meer dan 1 persoon. Tijdens de puberteit, toen de objecten van je verliefdheid net zo snel wisselden als de gasten op een hotelkamer. Dus met die emotie zit het ook wel goed. En je leest nog steeds. Dat kan betekenen dat je deze blog leuk vindt óf dat je nog steeds wacht op het antwoord. Of beide.
Meervoudige liefde
Ja natuurlijk kun je van twee mannen tegelijk houden! Officieel heet dat trouwens polyamorie. Maar alleen het uitspreken van dat woord zorgt al voor het compleet afsterven van wat voor gevoel dan ook. Meervoudige liefde klinkt misschien beter, in de praktijk is het nog een heel gedoe. Zo lees ik in een artikel van Psychologie Magazine. Wat eigenlijk best wel gek is.
Op polyamorie rust een behoorlijk taboe. Wijlen Anton Heyboer was er heel open over en zijn vrouwen hadden het gevoel dat ze uitverkoren waren. Iedereen tevreden lijkt me. Maar toch vonden we het allemaal een beetje raar, die kunstenaar met al zijn ‘bruiden’. Vreemdgaan vinden we minder raar dan meervoudige liefde. Terwijl dat uiteindelijk veel schadelijker is en niemand zich waarschijnlijk uitverkoren voelt.
Anyway, mijn relatie met Tim heeft niets met polyamorie of vreemdgaan te maken. Sterker nog; Tim weet niet eens van mijn bestaan, dus er is helemaal geen sprake van een relatie.
Natuurlijk is Tim voor mij een personage en is mijn liefde niets meer dan enthousiasme voor de dingen die hij schrijft. Maar dat enthousiasme is inmiddels wel onvoorwaardelijk.
Wil jij dat ik jouw verhaal schrijf? Met heel veel van jou, een beetje van mij en een ietsepietsie Tim? Laat het me weten!